Dag 3:

De nacht was ietwat onrustig, om 04.50 uur dacht ik eerst dat er een dronken Thai op de gang stond te zingen. Al vond ik dat hij dan wel erg goed in het ritme bleef.. Maar later bleek het een Monnik te zijn. Vaak begint dit al rond half 5, nou dat heb ik geweten. Ik heb een half uur geluisterd naar het gezang en ben toen weer in slaap gevallen.

De wekker ging vroeg, om 08.30 uur. Want we wilden op tijd de bus naar Chanthaburi hebben.
Mikey is al helemaal ingeburgerd. Bepakt en bezakt met paraplu tussen zijn tassen geklemd, hield hij een taxi aan en reden wij voor 150baht naar Ekkamai bus station. Daar voor 180 baht pp een kaartje gekocht. Omgerekend waren we nog geen €13,- kwijt met z'n tweeën.
De bus was prima. Wij hadden de beste plekken van de bus, met heel veel beenruimte. Mikey maakte nog een klein foutje, hij dacht dat hij de tickets al had gegeven aan de Thaise mevrouw maar zij was er heilig van overtuigd dat dit niet zo was. Uiteindelijk vond hij ze in zijn broekzak en kreeg van haar direct een klap op zijn schouder.

Aangekomen op het busstation van Chanthaburi stond de man van onze homestay al op ons te wachten. Wij zijn eerst met hem naar een local market gegaan, wat eten gekocht. We hebben ons ogen uitgegeken, van kikker met de ingewanden eruit, tot drinken uit een zakje (wel erg lekker; gemaakt van bloemen, water, citroen en een beetje suiker)
Twee blanke mensen op de markt, we waren werkelijkwaar een attractie. Daarna naar de scholen van zijn kinderen. Super leuk om te zien.
Die kleine kindjes zwaaien naar ons, netjes engels spreken, geweldig om mee te maken. Met zijn allen naar huis en eten klaar maken. De beste man bleek 25 jaar lang werkzaam te zijn geweest in de edelsteen-industrie. Op mijn lijf geschreven dus!Alles inpakken met zijn gezin en op naar Fire fly island.

Een dag vol indrukken, met een bootje naar het eiland, daar met zijn gezin eten en kletsen.
Echt heel primitief. Enkel een klein hutje met een matje op de grond en een klamboe boven je hoofd, bomen vol met vuurvliegjes, een eiland helemaal alleen voor ons en de beste man, vissersbootjes die over het water gaan (de hele nacht lang).
Het is heel bijzonder. Gelukkig zijn we saampjes. Want alleen had ik dit nooit gedaan. En samen... samen is prima voor 1 nachtje maar ik ben er hier wel weer achter gekomen dat Kimmetje geen junglemeisje is. Dus morgenmiddag gaan wij gewoon op zoek naar een hotel. Want na 2 keer plassen in een flesje, liggen op een matje op de keiharde vloer en slapen in een hutje van 1,5 x 2 m, vind ik het wel weer welletjes. Sorry lieve schat, maar morgenavond wil ik stiekem wel iets meer luxe in onze welverdiende vakantie.

Het is nu 01.37 en we gaan weer proberen te slapen, morgen part 2 van ons firefly-avontuur.

Ohja boodschappen doen hier; 3 colaflesjes, 2 blikjes bier, 4 pakjes koekjes en 2 chips voor 166 baht = €4,15