Dag 7; Koh Kut

Dag 7 op bounty island

Jullie zullen er ondertussen wel flink de balen van hebben dat wij in iedere blog minimaal 5 x zeggen hoe ongelooflijk mooi het hier is... dus hebben we ons voorgenomen; dat we daar lekker mee door gaan! Hahaha of op z'n Thais 555! (5 = ha)
Ja jullie leren ook nog wel wat van ons.

Vanmorgen om 06.15 uur werd ik wakker en keek ik even naar buiten; een tropische storm. Nouja een kleintje maar. Mike dacht dat het alweer tijd was om te eten, dat heb ik hem even uit zijn hoofd gepraat. We vielen in slaap tot we werden gewekt door de schoonmaaksters. Het is hier niet zo dat als je nog slaapt, ze later terug komen. Nee je gaat gewoon je nest uit.

Oke vooruit ontbijten maar en daarna een scooter huren; en dat is best spannend want de wegen hier lijken net achtbanen. Echt iets voor Jeff en Maikel. Je gaat zo steil omhoog en daarna dus weer net zo hard naar beneden, dat je echt het gevoel hebt dat je in een achtbaan zit.

We besloten eerst naar de waterval te gaan; Klong Chao waterfall. We reden met onze scooter over verharde en onverharde wegen. Het laatste stukje door de modder met de scooter, daarna lopend verder en toen; een geweldig mooie waterval. Een voordeel van Thailand in het regenseizoen; een waterval mét water. In het droogseizoen is er namelijk niet eens één straaltje te vinden. We hebben er gezwommen, onder de waterval gestaan, onze voetjes in het water gehad terwijl de visjes eraan zaten te eten en genoten van het moois dat Thailand ons nu al biedt. Het water is zo mooi blauw! Bijna onwerkelijk.

Daarna verder richting een fishermansvillage; Ao Yai.
Eerst nog even een tussenstop, want een scooter huren die vol getankt is in Thailand ... vergeet het maar!
Wij maakte, door gebrek aan kennis van de Engelse taal bij mevrouw,met hand en voetgebaren duidelijk dt wij benzine wilden voor in de scooter. Ze gaf met haar vingers aan hoeveel wij wilde, één ... twee ... of 3!? wij keken elkaar een beetje raar aan en zeiden maar dat we er 1 wilden hebben astublieft. Dat kon geregeld worden! Mevrouw liep naar een krat die gevuld was met cola flessen, pakte er één uit en goot die met behulp van een trechtertje leeg in onze scooter! Dat was dus geregeld! Wij hadden zojuist voor 1 cola fles getankt en konden weer verder richting het vissersdorpje; Ao Yai.
Daar hebben we heerlijk gegeten en een beetje rondgelopen. En net op het moment dat ik dacht; dit is echt bijna perfect (Bianca stop hier maar even met lezen!) riep Mike dat hij een aapje zag zitten, als huisdier, aan een ketting bij mensen thuis. Jammer, héél jammer! Maar ook dat hoort erbij, hier is dat blijkbaar toch wel soort van normaal. Snel doorlopen en proberen te vergeten, al gaat dat lastig nu we het met jullie delen.

Hop weer op de scooter, langs een minimarket; even een nieuwe broek gekocht (want ik was uit de mijne gescheurd), coconutoil, drinken, een magneet volgens traditie etc. Geloof me; We've made her day! Want ze verdienen hier niet zoveel en het kost ook allemaal bijna niks, dus onze aankopen hebben een hoop goed gemaakt. Op de terugweg naar ons resort heeft Mike een nieuwe bijnaam gekregen; Mowgli. Hij heeft namelijk zijn eigen banaantjes geplukt. Ik denk dat hij hier prima zou kunnen leven, hij is een heel ander mens hier en zijn survival skills komen weer helemaal terug. Wij verwerken alles echt op een andere manier, Mike uit alles en wordt een beetje druk. Ik zit stilletjes te kijken en probeer te beseffen wat voor prachtige reis we aan het maken zijn.

We besloten op zoek te gaan naar een Spa. Die is er in High Season resort. Daar naartoe gereden, maar geen massage voor ons. De prijzen op dat resort zijn daar 5 x zo hoog als in de rest van Thailand.
We hebben maar even genoten van het strand, de palmbomen én schommels, daarna terug naar ons eigen resort. Genoten van een prachtige zonsondergang terwijl we weer een lekkere cocktail dronken. Gegeten terwijl we aan het facetimen waren met pa&ma en nu weer lekker in ons eigen huisje met uitzicht op zee deze blog aan het schrijven. Want ja, we hebben gehoord dat er wat mensen zijn die er iedere avond voor gaan zitten; dus hier istie weer :)

Oh en Jeffrey; als je dit leest... ik hoor dagelijks; "Oh dit zou Jeff zo tof hebben gevonden!!" Je broer denkt dus regelmatig aan je ;)!